Podkład i puder mineralny - dobór składników

Podkład i puder mineralny - dobór składników

Na pierwszy rzut oka dobór składników do kosmetyków mineralnych może wydawać się trudny. Na szczęście tylko z pozoru.

Na początek należy zastanowić się jaki powinniśmy wybrać główny wypełniacz do podkładu lub pudru. Osoby o cerze suchej lub normalnej powinny skorzystać z miki. W zależności od potrzeby może to być mika perłowa lub jej bardziej matowe odmiany. Osoby o cerze mieszanej lub tłustej powinny rozważyć zastosowanie wypełniaczy organicznych, które lepiej matują i wchłaniają sebum.

Od każdej zasady oczywiście są wyjątki. Jeśli jesteśmy posiadaczkami cery tłustej lub mieszanej skóry z pewnymi niedoskonałościami lub cery dojrzałej, pewne mankamenty charakterystyczne dla tych cer można ukryć używając perłowych odmian miki, które będą lekko odbijać światło i optycznie wygładzać niedoskonałości. W przypadku cery tłustej lub mieszanej aby zwiększyć wchłanianie sebum można dodać np. krzemionkę, kaolin lub węglan wapnia.

Głównym składnikiem odpowiadającym za krycie są białe pigmenty czyli dwutlenek tytanu oraz tlenek cynku. W podkładach stosuje się oba te składniki, w pudrach głównie dwutlenek tytanu. Tlenek cynku doskonale sprawdza się w podkładach do cery tłustej i mieszanej oraz do cery trądzikowej. Nie tylko kryje, ale ma również działanie osuszające i antybakteryjne. W podkładach do cery suche lub normalnej bez problemów z trądzikiem najlepiej jest stosować sam dwutlenek tytanu.

W przypadku, gdy zależy nam na bardzo silnym kryciu można użyć obu składników. Każdy z nich zgodnie z przepisami Unii Europejskiej można stosować maksymalnie w stężeniu 25%. Gdy takie stężenie dwutlenku tytanu nie zapewnia odpowiedniego krycia, możemy je zwiększyć dodając tlenku cynku.

Jeśli chcemy stworzyć podkład lub puder mineralny z filtrem UV można dodać do niego mikronizowanego tlenku cynku lub dwutlenku tytanu. Oba półprodukty cechują się niskim kryciem i silnie rozwiniętą powierzchnią. Nie bielą silnie skóry, są półtransparentne w przeciwieństwie do podstawowych odmian pigmentów białych. Dzięki silnemu rozdrobnieniu pokrywają skórę cieniutką warstwą dobijając i częściowo pochłaniając promieniowanie UV.

Istotnym składnikiem zarówno podkładów jak i pudrów mineralnych są substancje wiążące (polepszające przyczepność). W obu przypadkach ich zawartość jest mniej więcej podobna. Substancje wiążące dodatkowo zmieniają konsystencję kosmetyków na bardziej kremową, powodują też, że są nieco mniej pyliste. Rodzaj substancji polepszającej przyczepność należy dobrać indywidualnie. Do najpopularniejszych należą stearynian magnezu i stearynian cynku. Jeśli do wykonania pudru lub podkładu została wybrana mika o powierzchni modyfikowanej substancją wiążącą, w recepturze można użyć mniejszą ilość polepszacza przyczepności.

W przypadku cery tłustej do podkładu można dodać jeszcze niewielkie ilości kaolinu, krzemionki lub węglanu wapnia, które zwiększą wchłanianie sebum. Z kolei w przypadku cery suchej można dodawać niewielkie ilości oleju. Spowoduje, że podkład lub puder mineralny nasycą się nim i będą w mniejszym stopniu wchłaniać sebum oraz wilgoci ze skóry. Nie będą jej przesuszać.

Dobrym dodatkiem do podkładu mineralnego jest alantoina. Można ją stosować w kosmetykach do każdego rodzaju cery. Będzie działała regenerująco i łagodząco na naskórek.

Korzystnie jest dodawać zarówno do podkładów jak i pudrów puder jedwabny. W przypadku cery tłustej i mieszanej można za jego pomocą zwiększyć wchłanianie sebum. W kosmetykach do cery suchej i normalnej już 2% dodatek pudru jedwabnego powoduje, że kosmetyk lepiej przylega do skóry oraz przyjemniej się aplikuje.

Dobór pigmentów do podkładów i pudrów jest sprawą całkowicie indywidualną. Można korzystać zarówno z pigmentów matowych jak i perłowych. Bliżej tym zagadnieniem zajmiemy się w osobnym dziale.

Stosunkowo najprostsze w wykonaniu są pudry wykończeniowe (wykańczające). Zazwyczaj nie zawierają pigmentów i są transparentne. Ich głównymi celami są rozświetlenie lub zmatowienie, utrwalenie makijażu oraz korekta i wygładzenie naniesionych wcześniej elementów makijażu. W zależności od przeznaczenia i rodzaju cery stosuje się różne wypełniacze.

W przypadku cery tłustej i mieszanej, gdy zazwyczaj chodzi o dodatkowe zmatowienie skóry, zazwyczaj jest to puder ryżowy, skrobia kukurydziana, krzemionka lub kaolin. Jako dodatek można zastosować również mikę perłową lub matową w zależności od potrzeby. Dzięki niej konsystencja pudru będzie lżejsza a aplikacja przyjemniejsza.

W przypadku cery suchej i wrażliwej lepszym głównym wypełniaczem w pudrze wykończeniowym będzie mika, w zależności od potrzeby matowa lub perłowa. Substancją dodatkową może być np. krzemionka zwiększająca sypkość pudru oraz optycznie zmniejszająca defekty skóry. Należy jednak stosować ją w niewielkich stężeniach, gdyż może prowadzić do wysuszania skóry.

Pudry wykończeniowe w ogóle nie zawierają substancji polepszających przyczepność lub zawierają ich bardzo niewiele. Dzieje się tak dlatego, że ich głównym zadaniem jest nie jest silne przywieranie do skóry jak w przypadku np. podkładu, lecz okrycie jej delikatnym woalem, który ma za zadanie optycznie wygładzać i zacierać wszelkie niedoskonałości i kontury.

Bez względu na rodzaj pudru wykończeniowego dobrym dodatkiem jest puder jedwabny. Poprawia aplikację pudru i w nieznacznym stopni zwiększa jego przyleganie. Nie obciąża go jednak tak jak substancje poprawiające przyczepność.

Dobrze pamiętać, że do wykonania dobrej jakości barwnego podkładu lub pudru mineralnego potrzebny jest młynek, gdyż ucieranie większej ilości kosmetyku w moździerzu może nie dać zadawalających efektów.

Script logo